همان گونه که در جلسه ی گذشته در مورد عوامل موثر در یک عمل کرایولیپولیز موفق صحبت کردیم در بخش پایانی از معرفی و آموزش تکنیک کرایولیپولیز ، به یکی از چالش برانگیز ترین مباحث سال های اخیر در نحوه ی کار با کرایولیپولیز و اطمینان از موفقیت این عمل به دور از عوارض ناشی از نکروز پوستی با درجات مختلف ، خواهیم پرداخت.
و آن استفاده از یک پد آنتی فریز مطلوب و با کیفیت است که بتواند ضمن اطمینان بخشی صد درصدی از به وجود نیامدن هیچگونه نکروزی در ساختار های بافت هدف ، شاخص های کیفی عمل کرایولیپولیز را هم به نحوه موثری ارتقاء دهد.
پد آنتی فریز مناسب کرایولیپولیز چه ویژگی هائی دارد؟
اگر به ساختار پد های آنتی فریز کرایولیپولیز نظری بیاندازیم ، باید گفت که آنها از دو بخش ژل و membrance تشکیل شده اند.
اما ژل که در اصل Thermal Coupling Gel می باشد وظیفه ی انتقال گرمای گرفته شده از بافت هدف و انتقال آن به بیرون بافت به همراه بای پس نمودن لایه های فوقانی پوست را به عهده دارد.
در پد های آنتی فریز کرایولیپولیز پیش از هر چیز باید بدانیم که مکانیسم حفاظت از لایه های بالائی پوست در برابر خروج گرما از بافت و در مقابل آن گسیل سرما به سوی چربی های اضافه ، بر عهده ی Thermal Coupling GEL است و نه لایه membrance که به عنوان غشای نگهدارنده وجاذب ژل به کار می رود.
اما در یک تحلیل جامع و کاربردی وظایف اصلی ژل را بصورت زیر میتوان دسته بندی نمود:
- انتقال حرارت از بافت به بیرون با کمترین مقاومت دمائی
- بای پس نمودن لایه های فوقانی پوست و حفاظت از آنها در برابر ایجاد نکروز پوستی در ناحیه ی درمانی
چگونه کیفیت ژل می تواند پاسخ دهی عمل کرایولیپولیز را افزایش دهد ؟
ویسکوزیته ی بالای ژل:
در پد آنتی فریز، ژل مناسب باید ویسکوزیته ی مناسب یا بطور دقیق تر ویسکوزیته ی بالائی داشته باشد.
- از نظر علمی ویسکوزیته، اندازه مقاومت سیال در برابر جاری شدن می باشد.
یعنی هر چقدر ژل درون پد آنتی فریز ، مانند آب سیال و روان نباشد ، از کیفیتی مطلوب تری برخوردار خواهد بود.
زیرا هر چقدر ژل ویسکوزیته ی بالاتری داشته باشد به راحتی توسط فشار وکیوم دستگاه ، مکش نمی شود. در غیر اینصورت با مکش ژل محافظتی از روی سطح membrance به عنوان جاذب ژل، پد آنتی فریز بیشتر خشک شده و ریسک سوختگی در بیمار بالاتر می رود.
